Tortury

Podobno indianie z amerykańskiej dżungli wiązali pechowych podróżników i kładli im na nagim brzuchu połowę skorupy kokosa. Pod tą skorupę wpuszczali karalucha. Łażący w kółko owad doprowadzał ofiarę do obłędu.
Amerykanie w Guantanamo torturowali Talibow puszczając im w kółko "Ich bin Schnapi das kleine krokodil" (później zakazano to w wielu konwencjach).
Wraz z postępem czasu tortury stają się coraz bardziej finezyjne. Dzisiaj głównym narzędziem tortur jest telefon. Wielu programistów gdy słyszy "Dla Elizy"* instynktownie się kurczy - wie że za chwilę rozpoczną się psychiczne tortury. Mistrz ceremonii rozpoczyna je zawsze w podobny sposób. Rozgląda się po sali i mówi do słuchawki "Tak, Jest tutaj". Potem powoli idzie przez salę nie patrząc na żadną konkretną osobę. Chwilę sobie pokluczy od stolika do stolika, pójdzie w jedną stronę, później zawróci. Potem jednym błyskawicznym skokiem dopada ofiarę - "Do Ciebie" - mówi. W tym momencie zaczynają się tortury właściwe czyli rozmowa przez telefon. Ich opis jest tak makabryczny ze nie nadaje się do publikowania. Jeśli ofiara przeżyje przejmuję rolę oprawcy. Odnosi telefon wyświetlaczem skierowanym do siebie, tak żeby nikt nie był pewien czy rozmowa się skończyła i czy aby on nie będzie następny.

*Współczesna wersja "Szła dzieweczka" (przyp. tłumacza)